To będzie inny konkurs pianistyczny niż wszystkie. Nie jest on pierwszym w dziedzinie instrumentów historycznych (także fortepianów), ale na pewno pierwszym z takim rozmachem. Jak dobrze pójdzie, będzie – jak „duży” Chopinowski – odbywał się co 5 lat.

Czytaj całość »

Nie wrzuciłam wczoraj wieczorem wpisu na temat koncertu inauguracyjnego I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych, bo czekałam na jeszcze jeden ważny element, który dotarł do mnie w środku nocy – a ja nie doczekałam i poszłam spać. Nadrabiam więc teraz.

Czytaj całość »

Dziękuję tym, którzy mi wczoraj deklarowali, że zajrzą na naszą prezentację w niedzielę o godz. 11 w Austriackim Forum Kultury. Powiem jeszcze parę słów, czego się spodziewać po samej płycie.

Czytaj całość »

„Kochajmy muzykę! Kochajmy festiwal Chopin i Jego Europa!” – taki napis wyświetlił się na żelaznej kurtynie w Sali im. Moniuszki po zakończeniu festiwalu w miejsce jego logo. Z fotografią uśmiechniętego dziecka spoglądającego z balkonu i z podpisem „S. Leszczyński”.

Czytaj całość »

Kiedy obcuje się ze sztuką takich pianistów, jakich słyszeliśmy we czwartek na ChiJE, o różnych rzeczach już w ogóle nie trzeba rozmawiać.

Czytaj całość »

Co roku pod koniec sierpnia Łódź obchodzi rocznicę wywiezienia Żydów z getta łódzkiego – Litzmannstadt, ze stacji Radegast, do obozów zagłady. Przyjeżdżają ostatni ocaleńcy i ich rodziny; byli i na tym koncercie.

Czytaj całość »

Zwiedzałam kilka lat temu zamek w Książu, a piękną Salę Maksymiliana oglądałam tylko z zewnątrz. A tu właśnie odbywają się koncerty Festival Ensemble – w tym roku już po raz piętnasty.

Czytaj całość »

I już po operowej wycieczce – dziś znów trzech pianistów, z orkiestrą (Sinfonia Varsovia pod Jackiem Kaspszykiem) i bez. Za to kochamy ten festiwal.

Czytaj całość »

Stanisław Moniuszko to bardzo, bardzo dobry kompozytor – oświadczył Fabio Biondi po poprowadzeniu Halki w Studiu im. Lutosławskiego, i zabisował Mazurem. Publiczność była zachwycona. On też.

Czytaj całość »

Po południu wreszcie Franchomme w pełni doceniony przez Andrzeja Bauera i Tobiasa Kocha, wieczorem goście z Bergen (bo Leif Ove Andsnes również z tego miasta) pod batutą swojego brytyjskiego szefa Edwarda Gardnera.

Czytaj całość »