Wracamy do Chopina

…choć jutro i pojutrze znowu się od niego oddalę. Ale potem już festiwal ChiJE, a dziś była przedfestiwalowa konferencja prasowa i dużo na niej ciekawostek.

Pierwszą, ważną wiadomość zaanonsował obecny osobiście pan Costa Pilavachi – żeby niczego nie przekręcić, podam jego tytuł po angielsku: Senior Vice-President, Classical Artists and Repertoire, Universal Music Group International. Przyjechał, by oznajmić, że Universal, a ściślej Deutsche Grammophon wchodzi w bezpośrednią współpracę z NIFC. Na razie w jej ramach zapowiedział, że DG zobowiązuje się wydać płytę zwycięzcy jesiennego Konkursu Chopinowskiego (złożoną z konkursowych nagrań) już 6 listopada. Wydanie płyty łączy się z „profesjonalną strategią marketingową oraz międzynarodową kampanią promocyjną albumu”. Zwycięzca nie będzie musiał podpisywać w związku z tym kontraktu; oczywiście podpisze jak zechce. DG również deklaruje otwartość na kolejnych pianistów z dalszych miejsc, jeśli się spodobają. Ponadto wyda 11-płytowy box Great Chopin Pianists z wykonaniami laureatów konkursów od 1927 do 2010 r.; nagrania nie tylko z katalogu DG, ale i z archiwum NIFC. Oznacza to, że pojawi się w tym wydawnictwie również Yulianna Avdeeva – wbrew wcześniejszej polityce DG, który zignorował najnowszą zwyciężczynię. (Laureaci dalszych miejsc, Ingolf Wunder i Daniil Trifonov, doczekają się nowych płyt  w DG pod koniec miesiąca.)

Panowie po obu stronach deklarują, że to początek ścisłej współpracy i są otwarci na różne jej zakresy. Tymczasem pojawiły się kolejne pozycje wydawnicze NIFC. Najważniejsze to dwie płyty naszych ulubionych dam z nagraniami z ChiJE. Maria João Pires gra Koncert fortepianowy f-moll z Sinfonią Varsovią pod batutą Christophera Warrena-Greena nagranie z 2010 r.), a płytę uzupełnia owe 6 zupełnie hipnotycznie zagranych nokturnów, które pamiętamy z zeszłego roku. Martha Argerich wykonuje Koncert e-moll również z Sinfonią Varsovią, ale pod batutą Jacka Kaspszyka, a płytę uzupełniają utwory wykonane z Mischą Maiskym: Sonata wiolonczelowa oraz Introdukcja i Polonez C-dur; wszystkie nagrania z 2010 r. Do płyty Pires dołączony jest spisany radiowy wywiad, jaki przeprowadziła z artystką Róża Światczyńska; do płyty Marthy miałam zaszczyt napisać omówienie i z tej okazji słuchałam tych nagrań (i innych jej wykonań) wielokrotnie; mogę zaświadczyć, że to jest najlepsze. A kto był na tych koncertach, to pamięta.

Te płyty wyszły w serii czerwonej (Koncerty zatrzymane w czasie). W serii białej ukazały się płyty Piotra Palecznego (Fantazja f-moll, wszystkie scherza, parę nokturnów i preludiów) oraz Philippe’a Entremonta (wszystkie ballady, trzy impromptus i Ecossaises); są to pierwsze z serii jurorskiej. Nie zabrakło kolejnego uzupełnienia czarnej serii: są to pieśni w wykonaniu tym razem Hany Blažíkovej z towarzyszeniem Katarzyny Drogosz na grafie. Wreszcie jeden eksperyment i chyba ryzyko: Chopin bez fortepianu Barbary Wysockiej i Michała Zadary, czyli monolog aktorki przy chopinowskim akompaniamencie Polskiej Orkiestry Radiowej pod batutą Jacka Kaspszyka. Ciekawe, czy znajdą się chętni na ten w sumie dość zaskakujący pomysł wydania rejestracji utworu teatralnego bez obrazu, z samym dźwiękiem. No, ale tam ważny jest jednak tekst. A ten, powstały w wyniku rozmów przeprowadzonych z pianistami, muzykologami, a nawet… kardiologiem; zawierający też cytaty z bardzo różnych dzieł, jest ponadto wydrukowany w książeczce towarzyszącej płycie i można go śledzić słuchając.